دردا که ز درد ناکسی میمیرم از عطار نیشابوری مختارنامه 13
1. دردا که ز درد ناکسی میمیرم
در مشغلهٔ مهوّسی میمیرم
پیوسته زبون روزگار آمده‌ام از عطار نیشابوری مختارنامه 14
1. پیوسته زبون روزگار آمده‌ام
سرگشتهٔ چرخ بی‌قرار آمده‌ام
یک دم دل محنت کشم آسوده نشد از عطار نیشابوری مختارنامه 15
1. یک دم دل محنت کشم آسوده نشد
تا خون دلم ز دیده پالوده نشد
ای آن که به کلّی دل و جان داده نه‌ای از عطار نیشابوری مختارنامه 16
1. ای آن که به کلّی دل و جان داده نه‌ای
در ره، چو قلم، به فرق استاده نه‌ای
هر دل که نه در زمانه روز افزون شد از عطار نیشابوری مختارنامه 17
1. هر دل که نه در زمانه روز افزون شد
نتوان گفتن که حال آن دل چون شد
هر انجمنی، در انجمن مانده‌اند از عطار نیشابوری مختارنامه 18
1. هر انجمنی، در انجمن مانده‌اند
دایم تو و من در تو و من مانده‌اند
قومی که زمین به یک زمان بگرفتند از عطار نیشابوری مختارنامه 19
1. قومی که زمین به یک زمان بگرفتند
دل سوختگان را رگ جان بگرفتند
با قوّت پیل، مور میباید بود از عطار نیشابوری مختارنامه 20
1. با قوّت پیل، مور میباید بود
با ملک دو کون،عور میباید بود
با اهل، توان قصد معانی کردن از عطار نیشابوری مختارنامه 21
1. با اهل، توان قصد معانی کردن
با نااهلان، خود چه توانی کردن
من، توبهٔ عامی، به گناهی نخرم از عطار نیشابوری مختارنامه 22
1. من، توبهٔ عامی، به گناهی نخرم
صد باغ چو خلدش، به گیاهی نخرم
هرکو سخنی شنود، یکبار، از من از عطار نیشابوری مختارنامه 23
1. هرکو سخنی شنود، یکبار، از من
بنشست به صد هزار تیمار از من