باب سوم: در فضیلت صحابه رضی الله عنهم اجمعین در مختارنامه عطار نیشابوری

1 صدری که به صدق، صدر ثقلین او بود در شرع، نخست، قُرَّة العین او بود

2 با خواجهٔ کاینات، در خلوت خاص حق میگوید که ثانی اِثْنَین او بود

1 آن پیشروی، که شرع از او نام گرفت دیو از بیمش جهان به یک گام گرفت

2 از هیبت او زلزله در خاک افتاد وز دِرّهٔ او زلزله آرام گرفت

1 ای آن که حیا و حلم، قانون تو بود قرآن ز مقام قرب، مقرون تو بود

2 خون تو سزا به صِبْغَةُ الله از انک صبّاغی صِبْغَة الله از خون تو بود

1 صدری که گلِ طارمِ معنی او رُفت دُرِّ صدفِ قُلزمِ تقوی او سفت

2 بودند دو کون سائلان درِ او و او بود که از جمله سَلُونی او گفت

1 ای ماه ز حسن خلق تو یافته بهر پر مشک ز عطرِ خُلق تو جملهٔ دهر

2 وز هر دو جهان کجا توان برد این قهر کان آب حیات را بکُشتند به زهر

1 ای گوهر کانِ فضل و دریای علوم وز رای تو دُرِّ دُرجِ گردون منظوم

2 بر هفت فلک ندید و در هشت بهشت نُه چرخ، چو تو، پیشروِ ده معصوم