داستان همای در منطق‌الطیر عطار نیشابوری

1 پاک رایی بود بر راه صواب یک شبی محمود را دید او به خواب

2 گفت ای سلطان نیکو روزگار حال تو چون است در دارالقرار

3 گفت تن زن خون جان من مریز دم مزن چه جای سلطان است خیز

4 بود سلطانیم پندار و غلط سلطنت کی زیبد از مشتی سقط

1 پیش جمع آمد همای سایه بخش خسروان را ظل او سرمایه بخش

2 زان همای بس همایون آمد او کز همه در همت افزون آمد او

3 گفت ای پرندگان بحر و بر من نیم مرغی چو مرغان دگر

4 همت عالیم در کار آمدست عزلت از خلقم پدیدار آمدست