بیاراست پس تاج الماس را از آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 45
1. بیاراست پس تاج الماس را
نشانید بر تخت ارزاس را
1. بیاراست پس تاج الماس را
نشانید بر تخت ارزاس را
1. خوشا گاه فرخ یل اسفندیار
ندیده است گیتی چو او یک سوار
1. چو برگشت بهرام را روز بخت
به نرسی سپرد آن زمان تاج و تخت
1. پس از مرگ داراب شاه اردشیر
نشست از برگاه شاهی دلیر
میرزا آقاخان کرمانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 13 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای میرزا آقاخان کرمانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: میرزا عبدالحسین کرمانی معروف به میرزا آقاخان کرمانی (زادهٔ ۱۲۳۲ هجری شمسی در بردسیر کرمان، مقتول به سال ۱۲۷۵ هجری شمسی در تبریز) نویسنده، آزادیخواه، منتقد و از شخصیتهای دورهٔ مشروطهٔ ایران است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار میرزا آقاخان کرمانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.