بدان که خوش‌رویی فرع خوشدلی است.کسی که از عبادی مروزی مناقب الصوفیه 16
1. بدان که خوش‌رویی فرع خوشدلی است.کسی که دل او خوش باشد روی او همیشه گشاده باشد.
عبادی مروزی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی می‌کرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیبایی‌شناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقه‌مندان به شعر فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد.
شعرهای عبادی مروزی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر می‌گیرند. او با بهره‌گیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: قطب الدّین ابومنصور مظفر بن اردشیر سنجی عَبّادی مروزی (زاده به سال ۴۹۱ هجری قمری در روستای سنج عَبّاد از قراء مرو، درگذشته به سال ۵۴۷ هجری قمری در عسکر خوزستان) ملقب به امیر و معروف به امیر قطب‌الدین یا قطب عبادى، واعظ، فقیه و محدث قرن ششم هجری است.
در سایت شعرنوش می‌توانید مجموعه‌ای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار عبادی مروزی را با دسته‌بندی‌های مختلف مطالعه و مرور کنید.