من از دوستت از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 1
1. من از دوستت دارم
2. از تو سخن از به آرامی
3. از تو سخن از به تو گفتن
دریا زبان از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 2
1. دریا زبان دیگر دارد
2. با موج ها،هجوم هجاها
3. با سنگ ها،تکلم کف ها
در من شكسته از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 3
1. در من شكسته پای هزاران رنج
2. در من گریخته رمه ی تردید
3. اشکم نشسته سرد به خاكستر
خواب دیدم از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 4
1. خواب دیدم در بیابانی دراز
2. خاک راه از خون پایم رن گشد
3. از دو چشمم ریخت زنجیر سیاه
همیشه آن‌که از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 5
1. همیشه آن‌که می‌رود کمی از ما را
2. با خویش می‌برد
3. کمی از خود را، زایر
از دوردست از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 6
1. از دوردست عمر
2. تا سرزمین میلادم
3. صدها هزار فرسخ بود
زخم ظریف عقربه از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 7
1. زخم ظریف عقربه در من بود
2. وقتی كه دایره كامل شد
3. معماری بیابان
شب ، در گریز از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 8
1. شب ، در گریز اسب سیاه
2. یك صف درخت باقی می ماند
3. در چهار كهكشان نعل
در چتر های از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 9
1. در چتر های بسته ، باران است
2. خشكی بخارهای معلق را
3. به خود نمی پذیرد
تا از سپیده از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 10
1. تا از سپیده گفتگوی مشروط
2. برخیزد
3. من
در باز بود از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 11
1. در باز بود اما
2. بسیار دور بود
3. ما با نقیب قافله می رفتیم
بر ارتفاع از یدالله رؤیایی اشعار پراکنده 12
1. بر ارتفاع زخم
2. پرواز داشتم
3. و ارتفاع زخم