اشعار پراکنده یدالله رؤیایی

1 من از دوستت دارم

2 از تو سخن از به آرامی

3 از تو سخن از به تو گفتن

4 از تو سخن از به آزادی

1 دریا زبان دیگر دارد

2 با موج ها،هجوم هجاها

3 با سنگ ها،تکلم  کف ها

4 دریا زبان دیگر دارد

1 در من شكسته پای هزاران رنج

2 در من گریخته رمه ی تردید

3 اشکم نشسته سرد به خاكستر

4 خاكسترم گرفته غمی جاوید

1 خواب دیدم در بیابانی دراز

2 خاک راه از خون پایم رن گشد

3 از دو چشمم ریخت زنجیر سیاه

4 حلقه زد بر دست هایم تنگ شد

1 همیشه آن‌که می‌رود کمی از ما را

2 با خویش می‌برد

3 کمی از خود را، زایر

4 با من بگذار

1 از دوردست عمر

2 تا سرزمین میلادم

3 صدها هزار فرسخ بود

4 با اسب های خسته كه راه دراز را

1 زخم ظریف عقربه در من بود

2 وقتی كه دایره كامل شد

3 معماری بیابان

4 همراه با روایت عقربه تكرار شد

1 شب ، در گریز اسب سیاه

2 یك صف درخت باقی می ماند

3 در چهار كهكشان نعل

4 یك صف درخت

1 در چتر های بسته ، باران است

2 خشكی بخارهای معلق را

3 به خود نمی پذیرد

4 و در مؤسسات تحقیق

1 تا از سپیده گفتگوی مشروط

2 برخیزد

3 من

4 تصویر هجرت از پل