اشعار پراکنده شمس لنگرودی

1 این شعرها که بوی سکوت می دهند

2 از غیبت لب های توست

3 کلمات

4 مثل زنجره های خشکیده ی تابستانی

1 این شعرها که بوی سکوت می دهند

2 از غیبت لب های توست

3 کلمات

4 مثل زنجره های خشکیده ی تابستانی

1 دلتنگی

2 خوشه ی انگور سیاه است

3 لگد کوبش کن

4 لگد کوبش کن

1 امشب

2 دریاها سیاه اند

3 باد زمزمه گر

4 سیاه است

1 دوستت دارم

2 و پنهان کردن آسمان

3 پشت میله های قفس

4 آسان نیست .

1 بی آن که بوی تو را بشنوم

2 ریشه های سیاهم

3 در تاریکی بیدار می شوند

4 فریاد می زنند: بهار، بهار-

1 مثل هوا در کنار توام

2 نه جای کسی را تنگ می کنم

3 نه کسی مرا می بیند

4 نه صدایم را می شنود

1 ۱

2 جز روزگار من

3 همه چیز را سفید کرده برف.

4 ۲

1 نوروز منی تو

2 با جان نو خریده به دیدارت می دوم

3 شکوفه های توام من

4 به شور میوه شدن

1 می‌نویسم چنان زیبایی

2 که صخره‌ها سر راهت آب می‌شوند

3 تا با تو راهی دریا شوند

4 کرجی‌ها به صخره پناه می‌برند