من ندانم با که گویم شرح درد از نیما یوشیج اشعار پراکنده 1
1. من ندانم با که گویم شرح درد
2. قصه ی رنگ پریده ، خون سرد ؟
3. هر که با من همره و پیمانه شد
1. من ندانم با که گویم شرح درد
2. قصه ی رنگ پریده ، خون سرد ؟
3. هر که با من همره و پیمانه شد
1. مرغ آمین درد آلودی است کاواره بمانده
2. رفته تا آنسوی این بیداد خانه
3. باز گشته رغبتش دیگر ز رنجوری نه سوی آب و دانه.
1. هنوز از شب دمی باقی است، می خواند در او شبگیر
2. و شب تاب، از نهانجایش، به ساحل می زند سوسو.
3. به مانند چراغ من که سوسو می زند در پنجره ی من
1. من ندانم با که گویم شرح درد
2. قصه ی رنگ پریده ، خون سرد ؟
3. هر که با من همره و پیمانه شد
نیما یوشیج یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 14 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای نیما یوشیج معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
متأسفانه اطلاعات دقیقی از زندگی نیما یوشیج در دست نیست، اما آثار بر جای مانده از او نشان از تسلطش بر زبان و ادب فارسی دارد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار نیما یوشیج را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.