راننده در گشوده از نادر نادرپور اشعار پراکنده 1
1. راننده در گشوده و مرا پیش خود نشاند
2. برگشتم و نگاه به او بستم
3. با شانه های خم شده در زیر بار سر
آی تبار مردمی از نادر نادرپور اشعار پراکنده 2
1. آی تبار مردمی من
2. از نسل آهوان گرسنه ست ؟
3. نسلی که اندرون تهیاز طعام را
درخت معجزه از نادر نادرپور اشعار پراکنده 3
1. درخت معجزه خشکیده ست
2. و کیمیای زمان ، آتش نبوت را
3. بدل به خون و طلا کرده ست
پرنده ای که از نادر نادرپور اشعار پراکنده 4
1. پرنده ای که صدایی به صافی شب داشت
2. شب صدا را در بیشه ها رها می کرد
3. مرا ز روزنه ی برگ ها صدا می کرد
ساعتی از نیمه از نادر نادرپور اشعار پراکنده 5
1. ساعتی از نیمه شب گذشت و سیاهی
2. چهره بر آن میله های پنجره مالید
3. باد شب از زیر طاق سبز درختان
فانوس ، آرام از نادر نادرپور اشعار پراکنده 6
1. فانوس ، آرام زیر پنجره می سوخت
2. پله ی چوبی به سوی باغ روان بود
3. نجره در شاخه های افرا می خواند
آه ای تمام شوکت از نادر نادرپور اشعار پراکنده 7
1. آه ای تمام شوکت هستی
2. ای شادی بزرگ
3. ای روح جاودانه ی مادینه
پیرمردی که از نادر نادرپور اشعار پراکنده 8
1. پیرمردی که در آن سوی درختان خزان دیده قدم می زد
2. روح چل سالگی من بود
3. روحی آشفته تر از سایه ی صدها برگ
مسی به رنگ شفق از نادر نادرپور اشعار پراکنده 9
1. مسی به رنگ شفق بودم
2. زمان ، سیه شدنم آموخت
3. در امید زدم یک عمر
سر کرده در از نادر نادرپور اشعار پراکنده 10
1. سر کرده در برف غبارآلود پیری
2. آموخته از کبک ، رسم سر به زیری
3. با او چه خواهم گفت آن روز ؟
چه شد که ماه از نادر نادرپور اشعار پراکنده 11
1. چه شد که ماه مراد از کرانه ای نرسید
2. شبی رسید و حریف شبانه ای نرسید
3. از نکه نام خوشش نقش لوح گردون بود
بهار با نفس از نادر نادرپور اشعار پراکنده 12
1. بهار با نفس گرم بادها آمد
2. زمین ، جوانی ازو جست و آسمان از او
3. گلوی خشک درخت