رؤیای خویش است و بوسه بر لب های خویش از سپانلو اشعار پراکنده 1
1. رؤیای خویش است و بوسه بر لب های خویش
2. سرزمین من که در قوس بامدادان
3. گل سرخ می نوشد دختر کوچک باران
1. رؤیای خویش است و بوسه بر لب های خویش
2. سرزمین من که در قوس بامدادان
3. گل سرخ می نوشد دختر کوچک باران
1. گوشت همان اسب سفید است غذای شما
2. همان که یال افشان می تاخت
3. زیر سر طاق ها
1. وقتی که چراغ های باران روشن شد
2. بیگشانه شنید
3. آواز عروج را : قدم های سبک
1. با شاخه ی گل یخ
2. از مرز این زمستان خواهم گذشت
3. جایی کنار آتش گمنامی
سپانلو یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 14 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای سپانلو معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
متأسفانه اطلاعات دقیقی از زندگی سپانلو در دست نیست، اما آثار بر جای مانده از او نشان از تسلطش بر زبان و ادب فارسی دارد.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار سپانلو را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.