تو سرنوشت منی از حسین منزوی اشعار پراکنده 1
1. تو سرنوشت منی ، از تو من کجا بگریزم ؟
2. کجا رها شوم از این طلسم ؟ تا بگریزم
3. اسیر جاذبه ی بی امان ات آن پر کاهم
و كلمه بود و جهان از حسین منزوی اشعار پراکنده 2
1. و كلمه بود و جهان در مسير تكوين بود
2. و دوست داشتن آن كلمه نخستين بود
3. خدا،امانت خود را به آدمي بخشيد
از زمزمه دلتنگیم از حسین منزوی اشعار پراکنده 3
1. از زمزمه دلتنگیم ، از همهمه بیزاریم
2. نه طاقت خاموشی ، نه تاب سخن داریم
3. آوار ِ پریشانی ست ، رو سوی چه بگریزم ؟
خالی ام چون باغ از حسین منزوی اشعار پراکنده 4
1. خالی ام چون باغ بودا ، خالی از نیلوفرانش
2. خالی ام چون آسمان ِ شب زده بی اخترانش
3. خلق ،بی جان ،شهر گورستان و ما در غار پنهان
زن جوان غزلي با از حسین منزوی اشعار پراکنده 5
1. زن جوان غزلي با رديف “آمد” بود
2. كه بر صحيفه‌ی تقدير من مسوّد بود
3. زني كه مثل غزل‌هاي عاشقانه‌ی من
نبض مرا بگیر و از حسین منزوی اشعار پراکنده 6
1. نبض مرا بگیر و ببر نام خویش را
2. تا خون بدل به باده شود در رگان من
3. گفتی : غریب شهر منی این چه غربت است
منگر چنين به چشمم، از حسین منزوی اشعار پراکنده 7
1. منگر چنين به چشمم، ای چشم آهوانه
2. ترســــم قـــرار و صبـــرم برخيزد از ميانه
3. ترسم به نام بوسه غارت كنم لبت را
مژگان به هم بزن از حسین منزوی اشعار پراکنده 8
1. مژگان به هم بزن كه بپاشی جهان من
2. كوبی زمین من به سر آسمان من
3. درمان نخواستم ز تو من درد خواستم
با آن دهان که رازی از حسین منزوی اشعار پراکنده 9
1. با آن دهان که رازی ست،نه بسته ، نه گشاده
2. حرفی نگفته داری؟ یا بوسه ای نداده؟
3. حرفی که می توان داشت ، اما نمی توان گفت
حكمم از زمین از حسین منزوی اشعار پراکنده 10
1. حكمم از زمین رها شدن نبود
2. سرنوشت من خدا شدن نبود
3. از هزار چوب خیزران یكی
گزیدم از میان از حسین منزوی اشعار پراکنده 11
1. گزیدم از میان مرگ ها این گونه مردن را
2. تورا چون جان فشردن در بر آن گه جان سپردن را
3. خوشا از عشق مردن ای که طعم تو
نام من عشق است از حسین منزوی اشعار پراکنده 12
1. نام من عشق است آیا میشناسیدم؟
2. زخمی‌ام زخمی سراپا میشناسیدم؟
3. با شما طیکردهام راه درازی را