اشعار پراکنده غلامرضا بروسان

1 تا امروز از تو نوشتم

2 امشب از عشقت انصراف می دهم

3 سخت است

4 دوست داشتن تو

1 …

2 تنها تو وقتی صدا می زنی

3 نامم دهان به دهان می چرخد

4 ماه کامل می شود

1 تو را در کوهستان به خاطر می آورم

2 به هنگام در به دریِ باد

3 وقتی پلی را از جا می کند

4 در اتاقی کوچک، به اندازه ی کف دست

1 مهربانی ات را با گل ها در میان بگذار

2 با سنگ ها

3 با رودی که می رود

4 با خنده کودکان عراقی

1 چطور باور کنم

2 که تنها یک گلوله تو را از من گرفت

3 تازه رودخانه می خواست شال کمرت باشد

4 و باران طوری می آمد

1 چشم های تو درشت بودند با مژه های زیبا

2 و صورت گرد تو

3 مثل کاسه ی ماه بود

4 و پاهایت که می آمدند تا مرا در گوشه ای پیدا کنند

1 تو واقعی بودی

2 نه مثل دستگیره

3 نه مثل در

4 تو واقعی بودی

1 با یک دست تو را لمس می کنم.

2 و با دست دیگرم

3 به تو می اندیشم.

4 عزیزم!

1 اگر لازم باشد زنانه فکر می کنم

2 و چون سوزنی در خیالت فرو می روم

3 به دکمه های لباست دست می کشم

4 و زندگی را بیدار می کنم.

1 ﺑﮕﻮ ﭼﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟

2 ﻭﻗﺘﯽ ﺷﺎﺩﯼ

3 ﺑﻪ ﺩُﻡِ ﺑﺎﺩﺑﺎﺩﮐﯽ ﺑﻨﺪ ﺍﺳﺖ

4 ﻭ ﻏﻢ ﭼﻮﻥ ﺳﻨﮕﯽ