1 آدمی را فضل صوری و کمال معنویست نیست هر وقتی بهر حالی که باشد بی اثر

2 گاه عرض حسن صورت می کند بر اهل حال می شود محبوب مه پیکر حبیب سیمبر

3 می دهد نظاره رفتار او آرام دل می فزاید چهره زیبای او نور بصر

4 گر فقیه و عابد و شیخ و معلم می شود می کند تعلیم علم و صنعت و فضل و هنر

5 می رساند فیض او دل را بسرحد کمال می شود ارشاد او اهل طلب را راهبر

6 عقل حیران است در کیفیت اطوار او هست گلزار طبیعت را نهال بارور

7 هم سرور دیده می‌یابند از او هم کام دل گه شکوفه می‌نماید گاه می‌بخشد ثمر